یک سیستم تصفیه فاضلاب در محل یکبار با ظرفیت 1000 لیتر در روز برای بیش از یک سال به عنوان یک جایگزین آزمایشی برای تصفیه در محل معمولی که در حال حاضر در بوتان شهری استفاده می‌شود، استفاده شد. یک پتوی لجن بی هوازی با جریان بالا (UASB) برای تصفیه آب سیاه (برای جایگزینی تانک سپتیک و به دنبال آن یک بیوفیلتر بی هوازی (ABF) (برای جایگزینی چاله های خیساندن) برای تصفیه مخلوطی از آب خاکستری و پساب UASB استفاده شد. پلاستیک زباله خرد شده بطری ها به عنوان رسانه بیوفیلتر جدید در ABF مورد استفاده قرار گرفت.در طول یک عملیات یک ساله، سیستم آزمایشی یک پساب تصفیه شده نهایی از ABF با میانگین BOD5 28 میلی گرم در لیتر، COD 38 میلی گرم در لیتر، TSS 85 میلی گرم در لیتر و 5 واحد log تولید کرد. اشریشیا کلی. این پساب‌ها سه مورد از چهار محدودیت تخلیه پساب ملی بوتان را برآورده می‌کنند، اما در طی یک عملیات سالانه استاندارد اشریشیا کلی را برآورده نمی‌کنند. علاوه بر این، بهینه‌سازی فرآیند ممکن است حذف قابل‌توجهی اشریشیا کلی را امکان‌پذیر کند. یک تحلیل اقتصادی نشان می‌دهد که مجموع هزینه واحد (هزینه های سرمایه و عملیاتی) این سیستم جایگزین تصفیه فاضلاب برای بیش از 50 کاربر بین 0.27-0.37 USD/نفر/ماه قابل مقایسه با 0.29-0.42 USD/نفر/ماه برای سیستم غالب فعلی در محل است. به عنوان مثال، "تانک های سپتیک". بنابراین، این مطالعه آزمایشی نشان می‌دهد که این سیستم تصفیه فاضلاب با استفاده از محیط‌های بیوفیلتر پلاستیکی زباله‌های خرد شده، پتانسیل بالایی برای جایگزینی تصفیه معمولی فعلی، یعنی «تانک‌های سپتیک» که اغلب با آب خاکستری بیش از حد بارگذاری می‌شوند و پساب‌هایی را تخلیه می‌کنند که مطابق با استاندارد ملی نیست، دارد.