لجن فاضلاب و ضایعات مواد غذایی؛ ضایعات آلی مناسب برای هضم بی هوازی هستند. با این حال، هضم لجن فاضلاب و ضایعات غذایی به عنوان یک بستر صرفاً از نظر بازده متان دارای اشکال است. بنابراین، بسیاری از محققان این دو زباله را به عنوان یک سوبسترا ترکیب کردند و در هضم مشترک استفاده کردند. این مطالعه به منظور ارزیابی هضم بی هوازی لجن فاضلاب خانگی (به شکل لجن فاضلاب اولیه و ثانویه) با ضایعات مواد غذایی در دمای مزوفیل در یک سنجش ناپیوسته انجام شد. دو سری آزمایش پتانسیل بیوشیمیایی متان (BMP) با استفاده از سیستم آزمایش پتانسیل متان خودکار (AMPTS II) انجام شد. هر مجموعه با BMP 1 (PSS:FW) و BMP 2 (SSS:FW) برچسب گذاری شده است. آزمایش‌های BMP به طور خودکار تا زمانی که تولید متان ناچیز باشد، بررسی شد. با استفاده از داده های مشاهده شده در آزمایشگاه، پارامترهای جنبشی محاسبه شد. همچنین، مدل‌سازی مرتبه اول و اصلاح‌شده گومپرتز برای پیش‌بینی عملکرد هضم بی‌هوازی گنجانده شد. یافته ها نشان داد که BMP 1 (PSS:FW) با توجه به بازده نهایی متان و نرخ تولید متان بالاتر در مقایسه با BMP 2 (SSS:FW) عملکرد بهتری دارد. علاوه بر این، پارامترهای جنبشی از کار آزمایشگاهی و مدل سازی کمی متفاوت بود. که در آن پارمت های جنبشی حاصل از مدل سازی کمتر است. با این حال، هر دو مدل سازی به خوبی با داده های تجربی با ضریب همبستگی بالا، R2 از 0.993 تا 0.997 برازش می کنند.