عامل آلودگی آب (فاضلاب)

فاضلاب های صنعتی که به سایر آب ها تخلیه می شود که خطرات جدی برای سلامت انسان و همچنین محیط زیست دارد. صنایع نفت و قیسی نیز در کنار صنایع مختلف از عوامل اصلی آلودگی آب هستند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بار میکروبی فاضلاب صنایع نفت لاهور و تصفیه آن با استفاده از مواد منعقد کننده شیمیایی و طبیعی انجام شد. نمونه های آب از سه صنعت منتخب روغن و قیمه در لاهور جمع آوری شد. خواص فیزیکوشیمیایی (نیاز به اکسیژن شیمیایی (COD)، نیاز بیولوژیکی به اکسیژن (BOD) و کدورت) و آلودگی میکروبی نمونه‌های آب قبل و بعد از تصفیه مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که نمونه های تیمار شده با منعقد کننده های طبیعی مانند پوست پرتقال و موز و دانه خرما کاهش ملایمی در پارامترهای فیزیکوشیمیایی نشان دادند. منعقد کننده های پوست پرتقال و موز باعث کاهش 30 درصدی شدند، در حالی که منعقد کننده های دانه خرما باعث کاهش 60 درصدی پارامترهای فیزیکوشیمیایی شدند. کاهش قابل توجهی در بار میکروبی با استفاده از منعقد کننده های طبیعی مشاهده شد. اما برای منعقد کننده های شیمیایی مشاهده شد که کلرید آهن با زاج و کاتیون Ca+2 با پودر سفید کننده باعث کاهش شدید شاخص های فیزیکوشیمیایی و بار میکروبی شده است. در حالی که در تیمار نمونه های فاضلاب با پلی آلومینیوم کلرید (PAC) و آلوم، کاهش معنی داری در شاخص های فیزیکوشیمیایی و بار میکروبی مشاهده نشد. نتیجه گیری شد که منعقد کننده های شیمیایی در مقایسه با منعقد کننده های طبیعی توانایی بهتری در تصفیه فاضلاب دارند. 

فاضلاب بدون هوادهی

در سال‌های اخیر، فرآیند فتوگرانول اکسیژنی (OPG) به دلیل پتانسیل آن برای تصفیه فاضلاب بدون هوادهی اضافی، توجه فزاینده‌ای به دست آورده است. فتوگرانول‌های اکسیژنی (OPGs) دانه‌های کروی متراکم هستند که از میکروارگانیسم‌های فوتوتروف و غیرفتوتروف تشکیل شده‌اند. در راکتورهای تصفیه فاضلاب OPG، فتوگرانول ها از نظر تعداد و همچنین اندازه رشد می کنند. هدف اصلی این پایان نامه بررسی چگونگی رشد OPG ها در اندازه و چگونگی تأثیر رشد بر ساختار و عملکرد آنها بود. ما دریافتیم که OPG ها با بزرگتر شدن اندازه، دچار تغییرات ساختاری می شوند. همانطور که OPG ها بزرگتر می شوند، سیانوباکتری های رشته ای غنی می شوند در حالی که سایر میکروب های فوتوتروف به میزان قابل توجهی کاهش می یابند. OPG هایی با قطر بزرگتر از 3 میلی متر ساختار لایه ای ایجاد کردند که در آن یک لایه سیانوباکتری رشته ای متحدالمرکز، توده های غیر سیانوباکتری را در بر می گیرد. ما دریافتیم که توانایی فتوگرانول‌ها برای تولید اکسیژن، عنصر کلیدی در تصفیه فاضلاب OPG، وابسته به اندازه است. نتایج همچنین نشان می‌دهد که در دسترس بودن آهن به شدت بر رشد و تجمع سیانوباکتری‌های رشته‌ای و در نتیجه رشد اندازه فتوگرانول‌ها در بیوراکتورها تأثیر می‌گذارد. انتخاب سیانوباکتری های رشته ای در طول تکامل اندازه OPG ها با توانایی آنها در استفاده از EPS و همچنین آهن محدود شده با EPS برای رشدشان مرتبط بود. ما مشاهده کردیم که تجمع سیانوباکتری‌های رشته‌ای به دلیل محدود شدن EPS و آهن با EPS محدود شد. بخش پایانی این پایان نامه به نقش نیروی برشی در گرانولاسیون نوری پرداخته است. ما دریافتیم که اندازه OPG ها در راکتورها با برش هیدرودینامیکی رابطه معکوس دارد. در مقایسه با OPG های توسعه یافته در تنش برشی بالا، OPG های تولید شده در تنش های برشی هیدرودینامیکی کم و متوسط از نظر اندازه بزرگتر، کروی تر و کم موتر بودند. تغییرات در توزیع اندازه ذرات زیست توده OPG در راکتورها به دلیل شرایط برشی منجر به تفاوت های قابل توجهی در حذف مواد آلی و نیتروژن شد. به طور کلی، انتظار می‌رود که این یافته‌های تحقیق دانش بنیادی در مورد پدیده فتوگرانولاسیون را افزایش دهد. علاوه بر این، مهندسی سیستم OPG بر اساس درک بهتر از رشد و عملکرد فتوگرانول‌ها انتظار می‌رود که توسعه یک فناوری دانه‌بندی جدید را که پتانسیل تصفیه فاضلاب بدون هوادهی پر انرژی را دارد، پیش ببرد.

ویروس ها در فاضلاب

ویروس‌های بیماری‌زا اغلب از طریق تخلیه فاضلاب تصفیه‌شده و تصفیه‌نشده وارد آب‌های دریایی و مصب می‌شوند، زیرا تصفیه‌های فعلی قادر به ارائه پساب‌های فاضلاب عاری از ویروس (WW) نیستند و کیفیت آب‌های دریافت‌کننده و در نتیجه سلامت انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. حذف ترکیبات مضر توسط درمان های مرسوم شامل ترکیبی از روش های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی است. معمولا، WW از مناطق شهری در درجه دوم، به ندرت سوم، درمان می شود. اگرچه پساب ثانویه حاوی غلظت بالایی از میکروارگانیسم ها است، اما اثر رقیق شدن آب آن را از نظر شاخص های کیفی قابل قبول می کند. در تصفیه ثالثیه، کلرزنی رایج ترین روشی است که برای اطمینان از ایمنی میکروبیولوژیکی در پساب های تصفیه شده سوم استفاده می شود. با این حال، استفاده گسترده از آن، هم به صورت آزاد و هم به صورت ترکیبی کلر، ممکن است منجر به تشکیل محصولات جانبی ضدعفونی شیمیایی شود، زیرا واکنش با مواد آلی موجود در پساب‌ها، آن دسته از مواد شیمیایی سمی برای موجودات آبزی است که نشان دهنده خطرات بالقوه سلامتی است. متأسفانه، این روش های مرسوم محدود هستند و ممکن است برای رسیدن به سطوح کیفی مشخص شده توسط دستورالعمل ها کافی نباشند. درمان فوتودینامیک (PDT) با پورفیرین ها ممکن است یک رویکرد امیدوارکننده برای غیرفعال کردن پاتوژن ها باشد، زیرا آنها در غیرفعال کردن میکروارگانیسم ها بدون تشکیل محصولات بالقوه سمی موثر هستند. برخی از مطالعات اثر تقویت‌کننده‌ای را بر درمان فتودینامیک ضد میکروبی (aPDT) با استفاده ترکیبی از برخی از حساس‌کننده‌های نوری (PS) با یدید پتاسیم (KI) و پراکسید هیدروژن (H2O2) گزارش کرده‌اند. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثربخشی aPDT یک PS بر اساس یک فرمول کم‌هزینه متشکل از پنج پورفیرین کاتیونی (فرم) و اثر تقویت آن توسط KI و H2O2 در غیرفعال کردن یک باکتریوفاژ T4-مانند در WW بود. آزمایش ها در سالین بافر فسفات و در فاضلاب آلوده فیلتر شده و بدون فیلتر انجام شد. سنجش aPDT در WW فیلتر شده (0.45 میکرومتر اندازه منافذ) با غلظت‌های مختلف فرم (1.0 تا 10 میکرومولار) انجام شد. در مرحله دوم اثر KI (100 میلی مولار) در عمل فتودینامیک فرم (0/1 تا 10 میکرومولار) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش‌ها نشان داد که Form در درمان WW فیلتر شده کارآمد است و اثر غیرفعال‌سازی نور باکتریوفاژ با غلظت PS مورد استفاده در ارتباط است. هنگامی که با KI ترکیب می شود، فرم به وضوح برای غیرفعال کردن باکتریوفاژ کمتر موثر است. برای ارزیابی اینکه آیا ماده آلی موجود در آب بر کارایی PS تأثیر می‌گذارد، WW با استفاده از سه غشای مختلف با اندازه منافذ (0.45، 0.30 و 0.22 میکرومتر) فیلتر شد. نتایج نشان داد که افزایش مواد آلی باعث کاهش قابل توجهی در کارایی فرم می شود. به منظور ارزیابی اینکه آیا کارآیی aPDT برای غیرفعال کردن باکتریوفاژها حفظ می‌شود، زمانی که تیمارها در WW غیر فیلتر شده انجام می‌شوند، اثر فرم به تنهایی (10 میکرومولار) و ترکیب با H2O2 (2، 5 و 9٪) در حالت غیر فیلتر شده WW مورد ارزیابی قرار گرفت. فرم به تنهایی یک PS کارآمد برای غیرفعال کردن باکتریوفاژ در WW بدون فیلتر است، اما حضور H2O2 اثر فتودینامیک را افزایش داد. FORM می تواند جایگزین موثری برای کنترل ویروس ها در WW باشد، به ویژه اگر با H2O2 ترکیب شود.

فاضلاب نفتی

صنعت نفت و گاز مقادیر زیادی پساب نفتی را تولید می کند. این فاضلاب تاثیر زیادی بر محیط زیست و سلامت انسان دارد. از این رو، یک روش جداسازی مناسب برای تصفیه فاضلاب روغنی استفاده می شود تا نه تنها با مقررات زیست محیطی مطابقت داشته باشد بلکه برای ترویج بازیافت و نمک زدایی آب نیز مفید باشد. مطالعات زیادی در ادبیات برای بررسی بهترین فناوری‌ها برای تصفیه آب شور روغنی مانند روش سنتی رسوب‌گذاری گرانشی و آب‌گیری انجام شد. در میان همه، فرآیندهای جداسازی غشایی در دهه‌های گذشته مورد توجه بیشتری قرار گرفته‌اند. این به دلیل راندمان جداسازی بالا، نیازهای انرژی کم و عملیات آسان آنها است. فعالیت های تحقیقاتی اضافی نیز به منظور استفاده از غشاها در فرآیندهای جداسازی پیش تصفیه آب روغنی قبل از واحدهای نمک زدایی انجام شد. این مقاله مروری جامع برای فرآیندهای تصفیه اخیر موجود در ادبیات فاضلاب روغنی با تمرکز بر استفاده از غشاهای مختلف برای دستیابی به این هدف ارائه می‌کند. این مقاله همچنین یافته‌های اخیر در توسعه غشاها و تکنیک‌های اصلاح نوظهور مانند پلیمریزاسیون سطحی، ترکیب نانوذرات، و پیوند سطحی را بررسی می‌کند. تاکید ویژه ای برای غشاهای سرامیکی، عملکرد آنها و تکنیک های آماده سازی آنها داده شد. علاوه بر این، این مقاله تاثیر شرایط عملیاتی مختلف مانند فشار ترانس غشاء و سرعت جریان متقاطع را بر عملکرد جداسازی غشا در آب روغنی مقایسه و بحث می‌کند.

استفاده مجدد از آب

استفاده مجدد از آب ناایمن و جامد از تصفیه خانه فاضلاب غیرمتمرکز به دلیل عدم مدیریت بهبود یافته و موثر آب همچنان رخ می دهد. هدف این مقاله ارائه یافته های پژوهشی جنبه مدیریتی اصلی تصفیه خانه فاضلاب غیرمتمرکز با جهت گیری استفاده مجدد از آب است. دامنه تجزیه و تحلیل شامل ارزیابی عملکرد فرآیند تصفیه فاضلاب، خطر سلامت، محدودیت‌های استفاده مجدد از آب و انگیزه جامعه است. سیستم فاضلاب غیرمتمرکز به عنوان فناوری سبز در برخی از مناطق سکونتگاهی طراحی شده است که دارای تعمیر و نگهداری کم، تولید لجن کم و پتانسیل بالای استفاده مجدد از آب برای تقاضای آب غیر شرب هستند. با توجه به طرح های تصفیه برای سیستم استفاده مجدد از آب، مدیریت تحت تاثیر عملکرد تصفیه، نگهداری مناسب، شرایط محیطی و انگیزه جامعه است. کیفیت آب تصفیه شده مطابق با استاندارد استفاده مجدد از آب USEPA می تواند منبعی برای تقاضای آب کشاورزی یا غیر شرب باشد و آلودگی منابع آب را کاهش دهد. دستیابی به سیستم مدیریت فاضلاب موثر می تواند منبع آب غیر آشامیدنی را برای برآوردن 50 تا 65 درصد تقاضای آب پاک بر اساس استانداردهای استفاده مجدد از آب فراهم کند. محدودیت‌هایی برای استفاده مجدد از فاضلاب وجود دارد که از طریق برخی مراحل برای ارتقای سیستم فاضلاب به سمت استفاده مجدد از آب سالم و جامد به حداقل رسیده است.

لوله کاروگیت / مخزن سپتیک تانک.

بی هوازی

بیوراکتورهای غشایی بی هوازی (AnMBR) نقش کلیدی در برنامه‌های آتی برای تصفیه فاضلاب پایدار و بازیابی منابع ایفا می‌کنند، زیرا آنها نیازی به انتقال اکسیژن پر انرژی ندارند و می‌توانند بیومتان برای انرژی‌های تجدیدپذیر تولید کنند. نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که آنها می‌توانند محدودیت‌های تخلیه نسبتاً سخت‌گیرانه را با توجه به BOD5 و TSS هنگام تصفیه پساب اولیه فاضلاب شهری برآورده کنند. برنامه‌های بازیابی آب مصرفی پایدار باید حذف آلاینده‌های غیرقابل تنظیم را نیز در نظر بگیرند. ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی (ARGs) به دلیل نگرانی‌های بهداشت عمومی پیرامون گسترش عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های رایج، یک آلاینده مهم در حال ظهور هستند. فرآیندهای لجن فعال معمولی نتایج متفاوتی را در مورد حذف ARG نشان داده‌اند. هدف از این تحقیق تعیین تأثیر AnMBR بر حذف ARG هنگام تصفیه پساب زلال‌کننده اولیه شهری در دمای 20 درجه سانتی گراد بود. درمان AnMBR منجر به کاهش 3.3 تا 3.6 log ARG و انتقال ژن افقی، intI1، کپی در فیلتر شد. تیمار غشایی به طور قابل توجهی زیست توده کل را کاهش داد که با کاهش غلظت ژن 16S rRNA نشان داد. تجزیه و تحلیل جامعه میکروبی از طریق توالی‌یابی Illumina نشان داد که فراوانی نسبی پاتوژن‌های احتمالی در فیلتر غشایی در مقایسه با پساب اولیه بیشتر بود، اگرچه غلظت کلی ژن 16S rRNA باکتریایی در فیلتر پایین‌تر بود. تیمار غشایی همچنین به طور قابل توجهی تنوع میکروبی در فیلتر را در مقایسه با محتویات راکتور بی هوازی کاهش داد.

لوله کاروگیت / مخزن اسید ها.

تصفیه آب سطحی

بسیاری از آب های سطحی از فشارهای انسانی از جمله انتشار آلاینده ها رنج می برند. مواد انسان زا از طریق مسیرهای مختلف با تصفیه خانه های فاضلاب متعلق به مهمترین منابع وارد محیط آبی می شوند. فناوری‌هایی که در حال حاضر در تصفیه فاضلاب معمولی استفاده می‌شوند، اغلب در حذف تمام مواد ناکام هستند. در نتیجه، ترکیبات متعددی به طور مداوم از طریق پساب‌ها به آب‌های سطحی تخلیه می‌شوند، جایی که می‌توان آنها را به طور منظم شناسایی کرد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که آثاری از مواد شیمیایی، به اصطلاح میکرو آلاینده ها، ممکن است تهدید قابل توجهی برای موجودات آبزی باشد. این یافته‌ها منجر به توسعه استراتژی‌های مختلف برای کاهش مواد کمیاب در آب‌های سطحی، از کنترل منبع گرفته تا استراتژی‌های به اصطلاح «انتهای لوله» شد. یکی از اقدامات مهم، گسترش تصفیه خانه های معمولی فاضلاب با مراحل تصفیه اضافی است. در اینجا، حذف مواد از طریق جذب به کربن فعال پودری یک رویکرد امیدوارکننده برای کاربرد در مقیاس بزرگ است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد کارایی این فرآیند تصفیه با توجه به سلامت اکوسیستم وجود دارد. در پایان نامه دکتری خود، از تجزیه و تحلیل های مبتنی بر اثر برای مشخص کردن تأثیر پساب های فاضلاب تصفیه شده متفاوت بر سلامت ماهی استفاده کردم. برای این منظور، من قرار گرفتن در معرض درجا قزل آلای رنگین کمان را در دو تصفیه خانه فاضلاب مجهز به معمولی با تجزیه و تحلیل نشانگرهای زیستی بعدی ترکیب کردم. علاوه بر این، پایان نامه حاضر شامل مطالعات انجام شده در زمینه پروژه تحقیقاتی SchussenAktivplus است که با هدف بررسی اثر گسترش یک تصفیه خانه فاضلاب توسط یک مرحله کربن فعال پودری اضافی بر روی اکوسیستم رودخانه دریافت کننده شوسن انجام شده است. برای این، یک رویکرد جامع ترکیبی از تجزیه و تحلیل های شیمیایی و بیولوژیکی مختلف قبل و بعد از اجرای مرحله تصفیه اضافی اتخاذ شد. مطالعات من نشان داد که سلامت ماهی می تواند به طور قابل توجهی با تخلیه تصفیه خانه های فاضلاب مجهز به تجهیزات متعارف مختل شود. یک مرحله جذب اضافی به طور قابل توجهی بارهای ریزآلاینده در پساب را کاهش داد و در نتیجه اثرات نامطلوب در ماهی در معرض را کاهش داد. علاوه بر این، این اثر مثبت بر سایر سطوح سازمان بیولوژیکی نیز منعکس شد، بنابراین مزایای ارتقاء تصفیه خانه فاضلاب را نشان داد. با این حال، در طول مطالعات من، گاهی اوقات می‌توان اثرات نامطلوبی را در ماهی‌هایی که در محل مرجع واقع در بالادست تصفیه‌خانه فاضلاب مربوطه در معرض قرار گرفتند، شناسایی کرد. بنابراین، میزان واکنش‌های نامطلوب در ماهی‌های در معرض تماس تنها با نوع تصفیه فاضلاب مرتبط نبود. کیفیت عمومی آب رودخانه دریافت کننده که به ورودی های آلودگی در بالادست تصفیه خانه های فاضلاب تحت بررسی نیز بستگی دارد و ترکیب فاضلاب خام نیز نقش مهمی به نظر می رسد. از این رو، هنگام تصمیم گیری در مورد ضرورت و نوع ارتقای تصفیه خانه فاضلاب، باید شرایط محلی را در نظر گرفت.

لوله کاروگیت / مخزن سپتیک تانک .

سیستم فاضلاب شهری

تقاضای فزاینده برای بهبود عملکرد عملکرد سیستم فاضلاب شهری همراه با فقدان ابزار دقیق در اکثر تصفیه خانه‌های فاضلاب، نیاز به ناظران غیرخطی را برای استفاده به عنوان حسگرهای مجازی برای تخمین و کنترل کیفیت پساب ایجاد می‌کند. این مقاله بر روی توسعه یک روش کلی برای نظارت بر خط فرآیندهای لجن فعال، با استفاده از یک رویکرد فیلتر کالمن توسعه یافته (EKF) متمرکز شده است. مدل لجن فعال شماره 1 (ASM1) برای توصیف فرآیندهای بیولوژیکی در راکتور انتخاب شده است. اندازه‌گیری‌های آنلاین توسط نویز سفید افزودنی خراب می‌شوند و ورودی‌های ناشناخته با استفاده از تبدیل فوریه سریع (FFT) و تحلیل‌های طیف مدل‌سازی می‌شوند. هدف این روش کاهش مدل اصلی ASM1 به یک مدل قابل مشاهده و شناسایی است که می‌تواند برای تخمین‌های حالت غیرخطی و پارامتر مشترک استفاده شود. نتایج شبیه‌سازی برای نشان دادن اثربخشی روش‌های پیشنهادی ارائه می‌شود و نشان می‌دهد که پایش آنلاین غلظت SND و XND زمانی حاصل می‌شود که از داده‌های ورودی دینامیکی برای مشخص کردن فاضلاب ورودی برای مدل استفاده شود.

کنترل تصفیه خانه فاضلاب (WWTP) یک حوزه تحقیقاتی فعال از دو دهه پیش است که در آن مدل های ریاضی نقش مهمی در درک کنترل و عملکرد سیستم ها ایفا می کنند. فرآیندهای تصفیه فاضلاب به طور کلی توسط سیستم های پیچیده غیر خطی توصیف می شوند که بیانگر فرآیندهای بیولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و بیوشیمیایی هستند. مدلی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای مدل‌سازی فرآیندهای حذف بیولوژیکی نیتروژن مورد استفاده قرار می‌گیرد، مدل لجن فعال شماره 1 (ASM1) انجمن بین‌المللی آب (IWA) است (Henze et al., 2000). کنترل WWTP به‌ویژه با اختلالات زیاد در نرخ جریان ورودی و بارهای وارده به نیروگاه، همراه با عدم قطعیت‌های مربوط به ترکیب فاضلاب ورودی پیچیده‌تر می‌شود (Alex et al., 1999). به‌علاوه، اندازه‌گیری‌های موجود اغلب ناکافی و ضعیف هستند به دلیل خرابی نویز و خرابی‌های مکرر سنسور. علاوه بر این، برای نظارت بر عملکرد سیستم و طراحی استراتژی‌های کنترل بهتر، مهندسان باید مقادیر چندین متغیر حالت را بدانند که با روش‌های مستقیم قابل اندازه‌گیری نیستند. اندازه‌گیری‌های موجود اغلب عبارت‌اند از: (1) تفسیر آن برای اهداف کنترلی به دلیل وجود مشکل است
2 در استفاده از فیلتر کالمن توسعه یافته برای نویز فرآیند لجن فعال که سیگنال را آلوده می کند (Benazzi et al., 2003) و (2) در اکثر WWTP ها ناکافی است یا به دلیل وجود ابزار دقیق قابل اطمینان در دسترس یا به دلیل وجود سنسورهای آنلاین بیش از حد گران. بنابراین، استفاده از مدل‌های ریاضی برای توسعه «حسگرهای نرم‌افزاری» و بهبود نظارت بر عملکرد و/یا استراتژی‌های کنترل خودکار ضروری است. یک «حسگر نرم‌افزار» (که به آن تخمین‌گر وضعیت و/یا پارامتر نیز گفته می‌شود) می‌تواند به عنوان ترکیبی از یک حسگر (سخت‌افزار) و یک الگوریتم تخمین (نرم‌افزار) توصیف شود که برای ارائه تخمین‌های آنلاین از حالت‌های خاص و/یا استفاده می‌شود. پارامترهای جنبشی با بهره‌برداری از تمام اطلاعات موجود در اندازه‌گیری‌های ارائه‌شده توسط حسگرهای آنلاین، عملکرد «حسگر نرم‌افزار» به دانش فرآیند توصیف‌شده توسط مدل‌های ریاضی مرتبط است. این نوع حسگرها اغلب بر اساس تئوری ناظر غیر خطی هستند و در موارد متعددی با موفقیت اجرا شده اند (به عنوان مثال بنازی و همکاران، 2005؛ برنارد و همکاران، 2000؛ چروی، 1996). با این حال، تشخیص ارزیابی صحیح عملکرد به دلیل غیر یکنواختی کارخانه شبیه سازی شده بسیار دشوار است. مدل‌های مختلفی استفاده می‌شوند که با پیکربندی‌های پارامترهای مختلف ترکیب می‌شوند، و اکثر برنامه‌ها نوع داده‌های مورد استفاده را به عنوان تأثیرگذار بر WWTP مشخص نمی‌کنند. بنابراین، این مقاله یک روش کلی برای نظارت بر خط فرآیندهای لجن فعال در طول شرایط آب و هوای مرطوب (باران یا حوادث طوفانی)، با استفاده از یک "حسگر نرم‌افزاری" بر اساس فیلتر کالمن توسعه یافته (EKF) پیشنهاد می‌کند. ASM1، که در آن رویدادهای طوفان به عنوان تأثیرگذار در نظر گرفته می شوند، برای توصیف فرآیندهای بیولوژیکی در راکتور لجن فعال انتخاب شده است.

لوله کاروگیت/ مخزن اسید ها.

dom در فاضلاب

ماده آلی محلول (DOM) در فاضلاب معمولاً با تعداد محدودی از اندازه‌گیری‌های غلظت بخش‌های انتخابی DOM یا میکروآلاینده‌ها توصیف می‌شود که کارایی حذف در تصفیه فاضلاب را تعیین می‌کند. روش های فعلی لزوماً عملکرد واقعی درمان را با توجه به خطرات محیطی و بهداشت عمومی منعکس نمی کنند. در اینجا ما توسعه و استفاده از تجزیه و تحلیل داده های طیف سنجی جرمی با وضوح بالا کروماتوگرافی مایع غیر هدفمند (LC-HRMS) را برای ارزیابی فرآیندهای تصفیه فاضلاب توصیف می کنیم. رویکرد تجزیه و تحلیل داده‌های ما برای یک سیستم فاضلاب واقعی با تصفیه بیولوژیکی ثانویه و تصفیه ثانویه شامل فیلتراسیون شن و ماسه، تصفیه UV و کلرزنی اعمال شد. ما تغییرات قابل توجهی را در DOM در طول تصفیه فاضلاب شناسایی کردیم. تصفیه ثانویه 1617 از 2409 (67٪) ویژگی های مولکولی شناسایی شده (ایزوتوپولوگ های گروه بندی شده متعلق به همان مولکول) را از پساب حذف کرد در حالی که 255 از 1047 (24٪) ویژگی مولکولی جدید در پساب ثانویه ظاهر شد. کاهش در تعداد مولکول‌های بزرگ (> 450 دا) و افزایش ویژگی‌های مولکولی غیراشباع مواد آلی پساب مشاهده شد. نمودارهای ون کرولن توزیع اشباع نشدن و هترواتم‌ها و نمودارهای نقص جرم کندریک را نشان داد که سری همولوگ CH2- تک پیوندی را نشان داد که حاکی از حذف اجزای سنگین در آن بخش است. رویکرد نشان داده شده گامی به سمت نظارت جامع تر DOM در فاضلاب است و به درک فناوری های فعلی تصفیه کمک می کند.

تصفیه آب / لوله کاروگیت / مخزن اسید ها .

سپتیک

رشد مداوم جمعیت شهرستان بولوچ باعث افزایش چاه‌ها، سیستم‌های آبی کوچک و سیستم‌های سپتیک شد. در نتیجه، نگرانی در مورد اثرات بالقوه آلودگی یا میزان آب موجود بر تامین آب شهرستان افزایش یافته است. مسائل شامل خرابی سیستم هایی است که عملکرد را به اندازه کافی حفظ می کنند، اثرات زیست محیطی، سلامت عمومی و ایمنی عمومی. الف. سیستم های سنتی سپتیک تانک یک سیستم سپتیک به بیان ساده، یک تصفیه خانه فاضلاب خصوصی است که تمام فاضلاب یک خانه را دریافت می کند. بیشتر آنها از یک مخزن، شبکه ای از لوله های سوراخ دار به نام بستر شستشو و میلیاردها موجودات میکروسکوپی تشکیل شده اند. مواد جامد سنگین در مخزن ته نشین می شود در حالی که تفاله سبک تر به سمت بالا شناور می شود و به بستر آبشویی می ریزد و در آنجا به داخل زمین فیلتر می شود. این سیستم برای تجزیه مواد زائد بر فرآیندهای تجزیه طبیعی متکی است. میانگین هزینه یک سیستم سپتیک برای یک خانه منفرد به دلیل متغیرهای متعدد در یک منطقه مشخص مانند هزینه منابع و نیروی کار و همچنین زمین شناسی و توپوگرافی منطقه خاص متفاوت است. محل. هزینه یک سیستم سپتیک برای یک خانه سه خوابه و دو حمام در منطقه Bulloch County در جدول 2.17 نشان داده شده است. هزینه هر واحد 3950 دلار شامل هزینه های اجتماعی یا عوارض جانبی برای آسیب های محیطی یا زمین های بزرگ (به دلیل قوانین مخزن سپتیک) نمی شود. ). در یک بخش فرعی با 200 خانه، هزینه نصب با ضرب هزینه هر واحد در 200 محاسبه می‌شود. در حالی که ممکن است در هنگام خرید عمده، صرفه‌جویی در مقیاس مشاهده شود، این هزینه‌ها با هزینه‌های ذخیره‌سازی چنین حجمی از مواد جبران می‌شود.