پساب فاضلاب به عنوان منبع اصلی ترکیبات غدد درون ریز مختل کننده محیط آبی شناخته شده است. تصفیه فاضلاب کارآمدتر می‌تواند بار محیطی را کاهش دهد، اما برای دستیابی به این عوامل تعیین‌کننده رفتار ترکیب باید درک شود. دانش سرنوشت ترکیب برای ارزیابی ریسک و اجازه دادن به تغییرات در کارهای تصفیه فاضلاب برای تسهیل تصفیه این ترکیبات اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. این کار نشان می‌دهد که حذف برخی از ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز از پساب کار تصفیه فاضلاب به پارامترهایی مانند سن لجن، غلظت ورودی، غلظت متابولیت های همراه و زمان ماند هیدرولیکی و همچنین خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیب بستگی دارد. از این تحقیق مشخص می شود که خطر زیست محیطی اصلی آلودگی دی فنیل اتر پلی برومینه پس از تصفیه فاضلاب از طریق مسیرهای دفع لجن است. تصفیه فاضلاب حاوی سورفکتانت های پلی اتوکسیلات نونیل فنل از دو طریق خطرات زیست محیطی ایجاد می کند، برخی از ترکیبات غیرنیل فنولیک ممکن است از طریق آب های دریافت کننده عبور کنند و محصولات تخریبی مانند نونیل فنل و ترکیبات اتوکسیلات با زنجیره کوتاه از طریق دفع لجن وارد محیط می شوند.
- ۰۲/۰۹/۱۲