تصفیه فاضلاب محل دفن

مقاله حاضر بر روی یک زمینه تا حد زیادی ناشناخته ارزش گذاری محل دفن زباله در ترکیب با ساخت و ساز و بهره برداری از مرکز تصفیه فاضلاب کارخانه زیتون (OMW) متمرکز است. این دومی شامل یک تالاب ذخیره‌سازی فاضلاب، یک هاضم بی‌هوازی فشرده که در تمام طول سال کار می‌کند و یک سیستم دفع نهایی مبتنی بر محل دفن زباله است. عناصر کلیدی برای طراحی فرآیند، مانند پیش تصفیه فاضلاب، روش کاربرد و نرخ، و اثرات بالقوه بر کمیت و کیفیت شیرابه، بر اساس بررسی ادبیات جامع مورد بحث قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، یک مطالعه موردی برای هشت (8) شرکت هزاره زیتون که 8700 متر مکعب فاضلاب در سال تولید می‌کنند، به صورت مفهومی به منظور محاسبه هزینه‌های سرمایه و عملیاتی تأسیسات (حمل و نقل، ذخیره‌سازی، تصفیه، دفع نهایی) طراحی شده است. تأسیسات پیشنهادی تا زمانی که هزینه‌های حمل و نقل OMW در 4.0V/m3 حفظ شود، از نظر اقتصادی خودکفا بود. علیرغم اینکه دستورالعمل اتحادیه اروپا دفع فاضلاب در محل های دفن زباله را ممنوع می کند، کاربرد کنترل شده، بر اساس سیستم پیش تصفیه مناسب طراحی شده و نرخ بارگذاری خاص، ممکن است تثبیت بهتر محل دفن زباله و راه حلی پایدار (از نظر زیست محیطی و اقتصادی) برای پساب های تولید شده توسط زیتون های کوچک و متوسط ارائه دهد. کارخانه های آسیاب پراکنده در منطقه مدیترانه. Ó2013 Elsevier Ltd. کلیه حقوق محفوظ است.1. مقدمه دفن زباله رایج ترین شکل دفع زباله و مرحله نهایی سلسله مراتب مدیریت پسماند است. محل های دفن زباله نسبتاً ارزان تر از سایر جایگزین های تصفیه / دفع هستند، نه تنها توسط کشورهای در حال توسعه بلکه توسط کشورهای صنعتی مانند ایالات متحده، استرالیا، انگلستان و فنلاند نیز استفاده می شود (Laner et al., 2012). در حالی که استفاده از محل‌های دفن زباله در بسیاری از نقاط جهان رو به کاهش است، هزاران تأسیسات بسته و موارد دیگر وجود دارد که طی 10 تا 30 سال آینده بسته خواهند شد (Laner et al., 2012). استخراج از محل دفن زباله اخیراً به عنوان جایگزینی برای بازیابی منابع پیشنهاد شده است (Krooket al., 2012). این مکان‌ها همچنین برای مدیریت پایدار لجن مورد استفاده قرار می‌گیرند، جایی که کمپوست لجن بی‌هوازی می‌تواند به عنوان پوشش دفن زباله مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه به اکسیداسیون بیولوژیکی ترکیبات آلی و همچنین متان در گاز محل دفن زباله کمک کند (Cukjati et al., 2012). محل های دفن زباله معمولاً پس از بسته شدن متروکه می شدند (رابینسون و هندل، 1993). با این حال، دستورالعمل‌های اروپایی 1999/31/EC و 2008/98/EC مراقبت‌های پس از بسته شدن (مراقبت‌های بعدی) از محل‌های دفن زباله بسته شده را به منظور حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست تحمیل کردند.

استراتژی‌های مراقبت‌های بعدی اساساً شامل نظارت بر انتشار گاز/شیرابه، اجسام دریافت‌کننده (آب‌های زیرزمینی، آب سطحی، خاک) و نگهداری سیستم‌های پوشش و شیرابه/گاز جمع‌آوری است که در جزئیات توسط Laner و همکاران (2012) بررسی شده است. ). اگرچه طبق دستورالعمل اروپایی دفن زباله (CEC، 1999) حداقل یک دوره مراقبت پس از 30 سال مورد نیاز است، اما تعیین زمان پایان این دوره دشوار است (Laner et al., 2011). کیفیت شیرابه (نسبت BOD/COD)، نرخ تولید گاز، نسبت سلولز به اضافه لیگنین همی سلولزتو (CH/L)، پایداری فیزیکی (ته‌نشینی پس از بسته شدن)، پایداری بیولوژیکی/شیمیایی از جمله شاخص‌های پیشنهادی برای پایان دادن به مراقبت‌های پس از آن هستند که هر کدام با این حال، ممکن است محدودیت هایی داشته باشد (Laner et al., 2011). تولید و مدیریت شیرابه یکی از مشکلات عمده مربوط به عملکرد محیطی محل های دفن بهداشتی است .

لوله کاروگیت/ مخزن سپتیک تانک چیست.