ریزآلاینده های آلی در همه جا در محیط وجود دارند و از تخلیه تصفیه خانه فاضلاب شهری ناشی می شوند. جذب سطحی می تواند به عنوان یک تصفیه سوم برای تکمیل فرآیند لجن فعال معمولی برای حذف ریزآلاینده ها قبل از تخلیه استفاده شود. این تحقیق عملکرد بیوچار مشتق از جامدات زیستی فاضلاب را به عنوان یک جاذب برای حذف تریکلوزان از آب ارزیابی کرد. پیش تهویه بیوچار با استفاده از اسید هیدروکلریک (HCl) یک مرحله ضروری برای جذب تریکلوزان بود. با استفاده از بیوچار شرطی شده اسید، حداکثر جذب 872 میکروگرم تری کلوزان در هر گرم بیوچار با بیوچار تولید شده در دمای 800 درجه سانتی گراد به دست آمد. بیوچار تولید شده در دماهای بالاتر تجزیه در اثر حرارت با استفاده از غلظت های اولیه تری کلوزان 200 میکروگرم در L-1 ظرفیت جذب تری کلوزان بالاتری دارد. با این حال، دمای تجزیه در اثر حرارت تاثیر کمتری بر جذب تریکلوزان در غلظت‌های پایین‌تر و مرتبط با محیط زیست داشت. pH محلول پایین (3) جذب را افزایش داد و PH بالا (11) جذب را مهار کرد. جذب موثر تریکلوزان بین pH 5 و 9، با تغییرات کمی مشاهده شد، که برای کاربردهای عملی در pH محلول نزدیک به خنثی مثبت است. در فاضلاب، بیوچار تصفیه شده با اسید نیز به طور موثر تریکلوزان را جذب می کند، البته با کاهش ظرفیت جذب و سرعت حذف به دلیل رقابت با سایر اجزای آلی. این مطالعه نشان داد که جذب ممکن است عمدتاً به دلیل مساحت سطح بالا، آبگریزی و برهمکنش بالقوه بین گروه‌های عاملی بیوچار و تریکلوزان از جمله پیوند هیدروژنی و انباشتگی π رخ دهد. این کار نشان داد که بیوچار مشتق شده از جامدات زیستی شرطی شده با اسید می تواند یک جاذب مناسب برای حذف تریکلوزان از فاضلاب به عنوان مرحله نهایی تصفیه صیقل باشد.