فاضلاب های صنعتی که به سایر آب ها تخلیه می شود که خطرات جدی برای سلامت انسان و همچنین محیط زیست دارد. صنایع نفت و قیسی نیز در کنار صنایع مختلف از عوامل اصلی آلودگی آب هستند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بار میکروبی فاضلاب صنایع نفت لاهور و تصفیه آن با استفاده از مواد منعقد کننده شیمیایی و طبیعی انجام شد. نمونه های آب از سه صنعت منتخب روغن و قیمه در لاهور جمع آوری شد. خواص فیزیکوشیمیایی (نیاز به اکسیژن شیمیایی (COD)، نیاز بیولوژیکی به اکسیژن (BOD) و کدورت) و آلودگی میکروبی نمونه‌های آب قبل و بعد از تصفیه مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که نمونه های تیمار شده با منعقد کننده های طبیعی مانند پوست پرتقال و موز و دانه خرما کاهش ملایمی در پارامترهای فیزیکوشیمیایی نشان دادند. منعقد کننده های پوست پرتقال و موز باعث کاهش 30 درصدی شدند، در حالی که منعقد کننده های دانه خرما باعث کاهش 60 درصدی پارامترهای فیزیکوشیمیایی شدند. کاهش قابل توجهی در بار میکروبی با استفاده از منعقد کننده های طبیعی مشاهده شد. اما برای منعقد کننده های شیمیایی مشاهده شد که کلرید آهن با زاج و کاتیون Ca+2 با پودر سفید کننده باعث کاهش شدید شاخص های فیزیکوشیمیایی و بار میکروبی شده است. در حالی که در تیمار نمونه های فاضلاب با پلی آلومینیوم کلرید (PAC) و آلوم، کاهش معنی داری در شاخص های فیزیکوشیمیایی و بار میکروبی مشاهده نشد. نتیجه گیری شد که منعقد کننده های شیمیایی در مقایسه با منعقد کننده های طبیعی توانایی بهتری در تصفیه فاضلاب دارند.